Po pierwsze, ja straszliwie wręcz chcę wspierać polskich debiutantów, między innymi dlatego, że jeżeli fortuna będzie mi sprzyjać, kiedyś sama nim będę. Choć nie jest to jedyny powód. Trzeba powiedzieć, że na początkujących pisarzach z innych krajów nie robi takie wsparcie większego wrażenia, ponieważ nawet jeżeli jest to ich pierwsza książka, to nie przypadkiem trafiła do Polski i do kilkunastu(lub nawet kilkudziesięciu) innych miejsc. Jednak bardzo rzadko słyszy się o tym, żeby polskich debiutantów tłumaczono za granicą, a widać to po edycjach książek na takich portalach, jak goodreads.com lub lubimyczytac.pl. Są publikowani w naszym państwie(jeżeli już im się to uda) i na tym koniec. Oczywiście zdarzają się wyjątki, nie mówię, że nie. Dlaczego tak jest? To przede wszystkim sprawa reklamy, ale tym zajmę się innym razem.
Szybko jednak takie wspieranie kończy się u mnie na dobrych chęciach, ponieważ gdy jakikolwiek bloger książkowy przypadkiem nawet zobaczy, co tacy debiutanci(również nie wszyscy, ale jednak niestety większość) wyrabiają, to strach sięgać po polską literaturę. Nie będę podawała przykładów książek, czy nazwisk, ale zazwyczaj jest to tak: Bloger zostaje poproszony o napisanie recenzji(oczywiście takie osoby nie znajduje się przypadkiem, ale po "statkach"), gdy okazuje się, że taka osoba nie pokochała jednak "dziecka" danego autora zaczyna się jazda. Niezbyt przyjacielscy przyjaciele autora(lub nawet on sam) obrażają takiego biednego recenzenta, ponieważ "na pewno się myli"/"nie zna się"/"nie jest obiektywny". Ktokolwiek uważa, że RECENZJE książek, czy w ogóle czegokolwiek powinny być obiektywne powinien uderzać do innego typu blogerów, który ładnie przerobią opis i napiszą polecam. Niestety trzeba im płacić.
Gdy słyszy się o czymś takim, to człowiek woli już nic polskiego nie tykać, ponieważ jakkolwiek przyjmujemy krytykę dobrze, czy źle, to nie liczą się przypadki, gdy jest ona wyzywaniem, szydzeniem, czy szkalowaniem jakieś osoby, która miała tą czelność nie bać się boga i posiadać własne zdanie. Znane są przypadki, że "autorzy" na swoich prywatnych profilach wyśmiewają się z takich osób(znają ich dane, ponieważ wysyłają im książki). Przy czym "wyśmiewanie się" jest naprawdę łagodnym określeniem. Gdy to zobaczyłam zapisałam sobie aż nazwisko, żeby nigdy nie sięgnąć po książkę tej osoby. Trzeba mieć zrównoważone podejście do siebie i do innych ludzi.
Jest jeszcze zupełnie inna sprawa. Brak profesjonalizmu. Nie mówię, że ja piszę każdy tekst bezbłędnie, czy wyrażam się nienagannie(jestem amatorem, że aż strach!), w końcu jestem tylko człowiekiem i tak samo patrzę na autorów, ale pomyślcie, jakie wydawnictwo spojrzy poważnie na osobę, która używa E-maila w stylu nikuss1@cośtam(co jest moim E-mailem założonym, gdy lat miałam 13 ;]). Poza tym pisanie nieformalnie(mi to np. nie przeszkadza, jednak ja zawsze zwracam się do kogoś kogo nie znam per pani/pan), czy też bez polskich znaków lub nawet bez żadnego dzień dobry/pozdrawiam. Może trochę się czepiam, ale gdy dostaję takie E-maile, to na pierwszy rzut oka, zanim je otwieram, zwyczajnie biorę je za jakiś spam.
Jak więc widzicie chętnie będę czytała książki debiutantów, ale nie oznacza to natychmiastowo, że przypadną mi do gustu i mogę zapewnić z góry, że napiszę pozytywną recenzję, czego niektórzy oczekują. Nie wiem na jakiej podstawie wyciągają oni taki wniosek. Dostajesz książkę za "darmoszkę", to napisz, że Ci się podoba? Informuję w E-mailach zwrotnych o sprawie subiektywizmu, jakkolwiek byłoby to logiczne i niestety często na tym kończy się cała moja korespondencja z autorami. Są jednak wyjątki, co bardzo mnie też cieszy. Podsumowując, nie zamierzam kłamać, czy naginać fakty, żeby książka się sprzedała, przykro mi. A właściwie nie, nie jest mi przykro w ogóle, jakkolwiek czułabym sympatię do takiej osoby, czy nie. Uważam za naturalne, że muszę uzasadnić, dlaczego sądzę tak, czy inaczej, jednak nie zmienia to mojej opinii. Powinniśmy pisać szczerze, ponieważ sami chcielibyśmy taką szczerość znaleźć u innych, gdy szukamy interesującej lektury, czy to polskiego debiutanta, czy "starego wyjadacza".
A jakie jest Wasze zdanie?
