Brzmi znajomo, prawda? To po części sprawiło, że sięgnęłam po tą książkę. Jest to moja pierwsza książka Kinga i mam nadzieję, że nie ostatnia. W sumie, jak wyczytałam z okładki, napisał on już ponad 60 książek, a większość została zekranizowana. I King podobno nadal trzyma poziom... A może jest coraz lepszy? Nie mam pojęcia. Będę się musiała kiedyś sama  przekonać, czy to prawda.

Mam bardzo mieszane odczucia, co do tej książki. Nie mogę powiedzieć, żebym była zachwycona, ponieważ nie są to uczucia, które powinny pojawić się po tej książce. Co wcale nie znaczy, że książka jest zła. Bo nie jest. Jest wstrząsająca, przerażająca, mroczna, porywająca i na pewno poruszająca. Zmusza do refleksji i nie są to pozytywne rozważania. Ale od czasu do czasu trzeba przeczytać taką pozycję, która wpływa na nas i zostawia po sobie ślad.

Styl Kinga bardzo mi się spodobał, ponieważ był wyrobiony i autentycznie dobry. Świetne opisy, dobrze poprowadzona narracja, niesamowicie oddane emocje i odczucia, które naprawdę miały wielki wpływ na moje wrażenia. Mimo wszystko nie przepadam za takim typem powieści. Nazwałabym tą książkę 'ciężką'. Zazwyczaj wolę czytać coś lekkiego. Ale jestem też zadowolona, że po nią sięgnęłam. Chociaż to tylko kolejna przeczytana książka, czuję się w jakiś 'rozwinięta'. Przekroczyłam pewną 'granicę' i nie żałuję. King zapewne jest wybitnym pisarzem. Odniosłam takie wrażenie tylko po jednej przeczytanej pozycji, ale patrząc na wysokie oceny i niesamowite recenzje jego książek, mogłabym tak powiedzieć.

Nie będę pisała plusów i minusów tej książki, ponieważ nie da się ich tak po prostu określić. To trzeba przeczytać, to trzeba przeżyć samemu.

Polecam książkę każdemu, kto ma odwagę zanurzyć się w niezwykłym świecie, który wyszedł spod pióra Kinga.

Ocena: 7/10.

Tym razem tematem na ten tydzień są ulubione animacje. Na początku uzbierałam tylko filmy, ale potem dorzuciłam też seriale. ;3
Zapraszam na bloga pomysłodawczyni i każdego do zabawy, kto ma ochotę.


Pocahontas - fascynacja tą pozycją była spowodowana moją wielką miłością do podróżowania i Indian, a to po przeczytani trylogii "Złoto gór czarnych". Druga część jest równie piękna, no i ile rzeczy można się dowiedzieć o tych czasach kiedyś.
Zaplątani - jedna z najnowszych pozycji, która całkowicie mnie oczarowała. *.* Piękna, wzruszająca, po prostu to trzeba zobaczyć. Ścieżka muzyczna jest równie  cudowna.


Magiczny autobus
Mówcie, co chcecie, ja to uwielbiałam. Ten serial był najlepszy ze wszystkich, a pani Loczek jest moim idolem. xD





Jak pewnie wszyscy zauważyli w pewnym rodzaju jest ze mnie 'dziecko Disneya'. Ale spokojnie, jestem dzieckiem tylko bajek pełnometrażowych. ;) Niestety zabrakło miejsca dla niektórych pozycji, jak Epoka lodowcowa, Mulan, 101 Dalmatyńczyków, Czerwonego Kaptura Historii Prawdziwej, a z seriali to wcisnęłabym tu jeszcze Pingwiny z Madagaskaru. I coś czuję, że o czymś zapomniałam.

Kolejna część serii Strażnicy Nocy. Tym razem narratorką jest bardzo niezdecydowana i momentami denerwująca Lindsey. Stoi właśnie przed najważniejszym wyborem w swoim życiu. Musi wybrać z kim się ma związać aż do końca życia. Ktoś pomyśli: zaraz chwila? Dziewczyna ma 17 lat, a akcja dzieje się w XXI wieku, dlaczego ma w tym wieku w ogóle myśleć o takich sprawach? Czy to nie staroświeckie? Dziwne? Śmieszne?

Z początku może się tak wydawać. Sama Lindsey wspomina o tym kilka razy, bo też tak uważa, ale potem i ona i czytelnik przekonują się, że to co może się wydawać, tak jak zostało to przedstawione, ma głębsze dno i o wiele większe znaczenie.

Każdy lubi czasem przeczytać coś lekkiego i odprężającego. A tymi określeniami można spokojnie tą książkę określić. A do tego nie jest banalna, co jest bardzo ważne. Porusza kilka ważniejszych spraw, ale nie w ciężki, refleksyjny sposób. Ale raczej z humorem i przymrużeniem oka. Nie raz uśmiechnęłam się do książki. Do tego jak już wspomniałam w recenzji poprzedniej książki autorka zna się na "nastolatkach od środka". Potrafi świetnie opisać wszystkie targające nimi emocje i wątpliwości.

Polecam na chłodne wieczory, po lekturze jakieś cięższej powieści, no i bardziej nastolatkom. :)

Plusy: Klimatyczna okładka.

Minusy: Trochę za mało o historii i innych ważnych aspektach życia Strażników Nocy.

Ogólna ocena: 8/10.


Seria "Strażnicy Nocy" składa się z czterech tomów:
1. Blask Księżyca RECENZJA
2. Pełnia Księżyca
3. Nów księżyca
4.Cień księżyca

Uzbierało mi się trochę książek do pochwalenia, więc oto one. ;3

Społeczeństwo zbudowane na ruinach Chicago jest podzielone na pięć frakcji: Altruizm(Bezinteresowność), Nieustraszoność(Odwaga), Erudycja(Inteligencja), Prawość(Uczciwość) i Serdeczność(Życzliwość). Każdy szesnastolatek, stojący na progu dorosłości, przechodzi test predyspozycji, a potem w trakcie ceremonii musi wybrać frakcje. Ten, kto nie pasuje do żadnej, zostaje uznany za bezfrakcyjnego i wykluczony. Ten, kto łączy cechy charakteru kilku frakcji, jest niezgodny i musi zostać wyeliminowany.

Beatrice dokonuje wyboru, który zaskakuje wszystkich, nawet ją samą. Porzuca Altruizm i swoją rodzinę, by jako Tris stać się twardą, niebezpieczną Nieustraszoną. Będzie musiała przejść brutalne szkolenie, zmierzyć się ze swoimi najgłębszymi lękami i nauczyć się ufać innym. Ale czy  w nowym życiu jest miejsce na miłość?


Słowa na okładce reklamują książkę, jako następne "Igrzyska Śmierci". Chyba nie można brać tego na poważnie, kiedy jest tak napisane na co drugiej książce... Ale to dla mnie trochę zabawne, że większość tych książek nie ma własnej "marki" i musi się sprzedawać na trylogii pani Collins. Powstaje jednak pytanie, czy może Niezgodna jest podobna do Igrzysk? Opis brzmi przecież znajomo...

Dość nieufnie podeszłam do tej książki, co naprawdę wyszło mi na dobrze. Pierwsze na co zwróciłam uwagę to fakt, że młoda autorka(mająca zaledwie 22 lata!) ma bardzo dobry styl pisania. Przyjemny, lekki, przystępny, ale zarazem również nienijaki. Nie można by powiedzieć, że wyrobiła sobie własny, charakterystyczny styl, ale sądzę, że to przyjdzie z czasem.

Szybko dałam się porwać w świat "Niezgodnej" i nie żałuję tego. Uważam, że antyutopia w tym wydaniu jest bardzo dobrze przedstawiona. W tym gatunku jest jeszcze wiele do powiedzenia, a młodziutka Veronica dodała swoje trzy grosze do jego tworzenia. Bohaterowie są ciekawi i różnorodni, chociaż nie zostali też nazbyt dokładnie wykreowani. Niektórym z nich brakowało głębi, ale no cóż i tak pokochałam pana Liczbę z całego serca. <3 Żałuję też, że o tych frakcjach dowiadujemy się tak niewiele! To bardzo ciekawy temat, więc czekam na jego rozwinięcie w kolejnej części, której premiera odbędzie się 1 maja, czyli już za 13 dni! Mam nadzieję, że książka równie szybko wyląduje w Polsce. Obok prezentuję równie ciekawą okładkę "Insurgent".

Podsumowując, myślę, że "Niezgodna" jest w stanie wykreować swoją własną markę z powodzeniem. Jest to powieść dla wszystkich wielbicieli antyutopii, myślę, że fani "Igrzysk" również się nie zawiodą.

Plusy: Znakomicie przedstawiona antyutopia.
Świetna okładka.

Minusy: "Krwawa ceremonia"...

Ogólna ocena: 9/10.

Ciekawostka: Ma powstać film, a prawa do ekranizacji wykupiła wytwórnia Summit Entertainment. Zobaczymy co z tego wyjdzie. :)

Biorę udział w zabawie za sprawą Tirindeth . ;3 Zapraszam każdego do uzupełnienia swojej listy! :)
Do każdej literki alfabetu trzeba dodać tytuł, zaczynający się właśnie na nią. Może będę miała do wszystkich. :)

A - Angus, stringi i przytulanki Louise Rennison

Colleen Houck, autorka, opublikowała książkę za własne pieniądze, ponieważ nie znalazła dla serii wydawcy.  A wtedy powieść zdobyła mnóstwo fanów i listy bestsellerów. Czy słusznie wywołała taki szum?

Wiele recenzji, które w większości były bardzo zachęcające, sprawiły, że pragnęłam przeczytać tą książkę. Mitologia, Indie, tygrysy? Coś co kocham i coś, co wydawało mi się bardzo interesującym pomysłem na książkę. Skromny opis, niewiele mówił o fabule, nadając książce tajemniczości. W końcu poszczęściło mi się i dostałam ją w swoje łapki dzięki wymianie. Przyznam, że dużo oczekiwałam od tej pozycji, na co rzadko sobie pozwalam, nie chcąc się rozczarować. Ale tym razem mi się udało. ;)

Język powieści jest prosty, a czasami aż za bardzo, zdania bywają niezbyt rozbudowane, ale uważam, że da się na to przymknąć oko. Powieść czyta się gładko, szybko i przyjemnie. Myślę, że taki sobie styl pisania, jest spowodowany tym, że jest to(jak przypuszczam) pierwsza książki tej autorki, więc nie można wymagać od niej nie wiadomo czego. Chociaż przyznam, że momentami bywało to irytujące, bo automatycznie coś poprawiałam, ale na ogólne wrażenie i odbiór lektury nie miało to wpływu.

Strasznie spodobał mi się motyw mitologiczny, ponieważ z wielkim zainteresowaniem zapoznałam się z odrobiną indyjskiej historii i kultury, której jeszcze nie znałam, lecz jak na mnie było tego odrobinę za mało i mam nadzieję, że autorka poświęci temu trochę więcej miejsca w kolejnych częściach. Jako wielka wielbicielka tego kraju wręcz tego oczekuję.

Bardzo mi się podobało to, jak autorka wykreowała bohaterów. Lubię, gdy ludzie wiedzą o czym piszą. A mogłabym szczerze powiedzieć, że ta pani, wie o czym pisze. Świetnie oddaje emocje głównej bohaterki(równocześnie narratorki) związane z pierwszą miłością i bolesną przeszłością. Nie zostało to przedobrzone w żadną stronę, więc jestem pod ogromnym wrażeniem.

Fabuła jest naprawdę ciekawym pomysłem i choć po słowach na okładce "postanowiła napisać 'Klątwę tygrysa' po przeczytaniu sagi Zmierzch" bałam się trochę tego, że będzie to oklepane, to nie było. Jak dla mnie bardzo oryginalny pomysł. I bardzo dobre wykonanie.

Plusy: Hipnotyzująca, cudowna okładka.

Minusy: Odrobina przewidywalności. Łatwo mi było w pewnym momencie dodać dwa do dwóch, więc domyśliłam się co nie co, ale myślę, że to raczej osobiste odczucia.

Ogólna ocena: 9/10.

Jakoś tak się złożyło, że strasznie późno zabrałam się za ten ranking. ;3
Ale lecimy z tym!

Często chciałam zadać pytanie autorowi lub autorce moich ulubionych książek, dowiedzieć się czegoś, rozwiać wątpliwości... Jakby jeden z tych autorów, przyjechał do Polski było by super. No i tak się złożyło, że jedna osoba potrzebowałaby... wskrzeszenia. :)



Jak widać u mnie zdecydowana przewaga facetów. ;)
No i już niedługo na blogu pojawi się recenzja 'Klątwy Tygrysa'!

Książka, na którą czekało mnóstwo osób i to aż przez sześć lat. Kontynuacja przygód uroczego profesora z Harvardu i równocześnie specjalisty od symboli Roberta Langdona, który zostaje niespodziewanie wezwany do Waszyngtonu na prośbę swojego dobrego przyjaciela i mentora, Petera Solomona, w celu wygłoszenia odczytu. Gdy dociera na miejsce okazuje się, że zaproszenie było starannie zaplanowaną pułapką, tej nocy nie odbędzie się żaden odczyt. Po środku Rotundy w Kapitolu ktoś umieścił odciętą dłoń Petera z wytatuowanymi symbolami i pierścieniem masońskim. Jest to rodzaj mistycznego zaproszenia  do zaginionego świata, skrywającego tajemną wiedzę. Chcąc uratować przyjaciela, Langdon zmuszony jest przyjąć zaproszenie i wyruszyć na poszukiwanie starożytnego portalu gdzieś na terenie miasta. Ma czas zaledwie do północy, a dodatkowo jest ścigany przez CIA. Jak do tego doszło?

Za książkę entuzjastycznie zabrałam się już w 2010 roku, tuż po premierze, po czym odłożyłam ją bardzo rozczarowana, obiecując sobie, że wrócę do tej książki po jakimś czasie. Jako, że odświeżałam sobie ostatnio książki pana Browna, to sięgnęłam również i po tą pozycję... Czy tym razem było warto?

Mam ogromną słabość do Roberta Langdona i na pewno nie zawiodłam się na tym, jak jego postać zostałam przedstawiona w tej części i skrycie liczę, że kiedyś będę mogła przeczytać coś nowego o jego losach, ponieważ z pewnością jest tego warty. Niestety pozostałe postacie zostały tak sobie wykreowane. Nie można się z nimi było utożsamić, czy nawet jakoś bardziej polubić czy znienawidzić, ponieważ nie były tak dobrze rozwinięte.

Autor ma niesamowity wręcz talent do utrzymywania napięcia. Rozdziały są krótkie i kończą się w takich momentach, że nie można odłożyć książki na bok, ponieważ chce się już, teraz, zaraz znać rozwiązanie. Naprawdę podziwiam sposób prowadzenia narracji, ponieważ dostajemy szczyptę informacji lub opis reakcji bohaterów, co jest wielkim plusem książek Dana Browna.

Narracja była prowadzona z różnych punktów, więc często zdarzały się przeskoczenia z jednej akcji na drugą. Ani chwili odpoczynku, a nawet jeżeli sytuacja nie została do końca rozjaśniona, to możemy być pewni, że to się stanie. Groźba i pytania wiszą w powietrzu zagęszczając napięcie. Do tego zawsze lubiłam opisy, jakie autor przedstawiał czytelnikowi. Opisy dzieł, jakieś fakty historyczne, wszytko było zgrabnie wciśnięte w fabułę w poprzednich częściach. Niestety tym razem, trochę przedobrzono. Było tego za dużo, a zwłaszcza filozofii. Trochę bardzo się gubiłam w niektórych momentach, próbują do końca zrozumieć o co właściwie chodzi, a opisy stały się nużące. Chyba to właśnie jest powód powstawania tych wszystkich książek do powieści, które ją analizują. Sięgnęłam kiedyś po jedną z nich, dotyczącą powieści 'Kod da Vinci', ale zamiast dostać odpowiedzi, to miałam więcej pytań. Trzeba więc przy tych książkach myśleć i mieć dobrą pamięć, do tych wszystkich faktów i fakcików, ponieważ naprawdę można się dowiedzieć wielu interesujących rzeczy.

Polecam tą książkę wszystkim fanom powieści sensacyjnych i dzieł Dana Browna, ponieważ tej pozycji nie można przegapić.

Czekam na film, ale jeszcze nic konkretnego niestety nie dotarło do moich uszu. Wikipedia mówi, że będzie w tym roku, ale czy można jej wierzyć? Mimo wszystko miło byłoby zobaczyć, ponieważ na poprzednich ekranizacjach się nie zawiodłam, chociaż trochę dziwne było to, że najpierw sfilmowano drugą część przygód Roberta Langdona, a dopiero potem pierwszą, ale to już inna historia.

Ogólna ocena: 8/10.

Długo się za to zabierałam, ale w końcu coś uzbierałam, chociaż jak zobaczyłam temat na ten tydzień, to byłam pewna, że nie wezmę udziału, ale jednak... 8D

Blog pomysłodawczyni: kreatywa.



1. Rodzica Montrose, czyli dziwna i zwariowana rodzina Gwendolyn Shepherd z "Trylogii Czasu".

2. Rodzina de Villiers. Męska linia podróżników w czasie z tej samej serii. Ach Gideon! ;3
3. Rodzina Bennet z książki 'Duma i Uprzedzenie'. Musiało im być tam wesoło.

4. Familia Delos z książki 'Spętani przez bogów'. Dość ciekawa mieszanka, chociaż przypomina mi trochę Cullenów.

5. Rodzina Percy'ego Jackson z serii o tym samym tytule. Bardzo mi się spodobała ta zażyłość i bliskość.

6. Rodzina Mii Thermopolis z serii 'Pamiętnik księżniczki'. Jak byłam młodsza to była to jedna z moich ulubionych serii książek, a chyba każdy chciałby mieć taką ciekawą rodzinę. :)

7. Rodzinka Nicolson z serii książek 'Zwierzenia Georgii Nicolson". Co tu dużo mówić, uwielbiam te książki i tą zwariowaną familię.

8. Rodzina Everdeen z serii książke 'Igrzyska Śmierci'. Niesamowite było, jak Katniss dbała o matkę i siostrę i jak wielką miłością darzyła Prim.

9. Rodzeństwo Kane z serii książek 'Kroniki rodu Kane'. Jak tu ich nie kochać? 8D

10. Rodzeństwo Pevensich z serii książek "Opowieści w Narnii".

A jak to wygląda u Was?

Na koniec chciałabym się z Wami podzielić parodią Igrzysk Śmierci zrobioną przez siostry Hilly. Jest po prostu genialna! Jak ktoś jeszcze nie miał okazji oglądać, to powinien to szybko nadrobić!