„A Teraz Jego Wachta się Zakończyła”. Właśnie tak zatytułowany jest czwarty odcinek trzeciego sezonu „Gry o Tron”, który zwiastował epickie sceny z Matką Smoków Daenerys, ale zaskoczył widzów nie tylko tym. Pięćdziesiąt minut przepełnione było wrażeniami, momentami zapierającymi dech w piersi, niespodziewanymi wydarzeniami oraz niezapomnianym głosem z trailera, którymi mówił: „Minęło sporo czasu mój stary przyjacielu”. Kto był adresatem tych słów?

Mówi się, że Natalie Dormer (Margaery Tyrel) jest urodzona do roli królowej. Widzowie mogą znać ją z serialu „Dynastia Tudorów”, gdzie odgrywa równie znaczącą postać. Młoda Margaery owinęła sobie Joffreya wokół palca w krótszym czasie, niż ktokolwiek mógłby się tego spodziewać. Zrobiła coś, czego Cersei nie potrafiła dokonać przez te wszystkie miesiące. To król rządził, a raczej terroryzował królestwo i podporządkował sobie królową regentkę, a nie na odwrót. Cersei nie może znieść porażki, nie wiedząc nawet, co w planach ma Margaery oraz seniorka rodu – Lady Olenna.
Oczywiście jestem fanką książek George’a Martina, ale oglądanie serialu bez przeczytania „Nawałnicy Mieczy” ma dla mnie swego rodzaju zaletę. Nie wiem, co wydarzy się w większości wątków, odczuwam o wiele intensywniej emocje, ogólnie „Gra o Tron” wywiera o wiele większe wrażenie na mnie, czyli osobie, która „Nawałnicę Mieczy” ma przed sobą, gdyż co rusz jestem zaskakiwana wydarzeniami. Jednak z czytania książek z sagi „Pieśni Lodu i Ognia” na pewno nie zrezygnuję. W końcu już w drugim sezonie pojawiły się znaczące odstępstwa od fabuły „Starcia Królów”, a i znana jest powszechnie prawda, że książki zawsze są lepsze od ekranizacji. Choć ta szczególna ekranizacja ma poziom najlepszy z możliwych.