Tytuł oryginału: The School for Good and Evil Seria: Akademia Dobra i Zła Tom: 1/3 Liczba stron: 496 Ocena: 7/10. |
Większość z nas wychowała się nie tylko na bajkach Disneya, ale również na baśniach między innymi Andersena, których fragmentów uczono się na pamięć już w przedszkolu. Oczywiście wersje dostępne dla dzieci były okrojone i miały zawsze zakończenie w stylu "i żyli długo i szczęśliwie", a ja gdy raz dorwałam się do wersji, gdzie Mała Syrenka na końcu skończyła jako morska piana byłam niesamowicie oburzona. Arielka to w końcu moja ukochana księżniczka. Z podań wynika, że większość baśni to historie przekazywane z pokolenie na pokolenia mających służyć ku przestrodze, jednak "Akademia Dobra i Zła" pokazuje jak to było naprawdę...
"W prastarej puszczy trwa Akademia Dobra i Zła. Bliźniacze wieże jak dwie głowy, jedna dla szlachetnych, druga dla podłych. Ucieczka z niej niemożliwa. Jedna droga wyjścia w baśni się ukrywa."
Minęły cztery lata odkąd dwoje dzieci zostało zabranych z Gawalonu, wioski pośrodku wielkiej puszczy. Rodzice są przerażeni i oszpecają swoje dzieci, byle tylko nie one padły ofiara Dyrektora Akademii. Młodzież również się boi, ponieważ wiedzą, że zaginione dzieci pojawiają się potem na kartach baśni wydawanych w czwartym roku od zaginięcia. Piękna, złotowłosa Sofia nie marzy jednak o niczym innym i już wyobraża sobie, jak będzie wyglądało jej życie, jako księżniczki z bajki. Jej przyjaciółka Agata w czarnych ciuchach, mieszkająca na środku cmentarza nadaje się zaś idealnie do Akademii Zła. Jednak gdy dziewczyny zostają porwane, okazuje się, że trafia tam Sofia, a Agata w różowej sukience ląduje wśród przystojnych książąt i ślicznych dziewcząt. Czy to aby nie wielka pomyłka?
"Akademia Dobra i Zła" to niezwykła opowieść, której nie da się jednoznacznie określić, ponieważ jest to naprawdę złożona historia o odkrywaniu siebie i pragnień swojego serca. Sofia i Agata nie mają kryształowych charakterów, a jednak nie da się ich nie polubić, każdej na swój sposób. Postacie w tej książce są trochę przerysowane, zwłaszcza te drugoplanowe, na swój baśniowy sposób, jednak to w ogóle nie przeszkadza w lekturze. Uwielbiam taki klimat, nawet lekko przekoloryzowany, gdzie podkreśla się fizyczne piękno Dobra i okrutną brzydotę Zła i dostrzega się również, jak bardzo jest to krzywdzące.
“-Nie jestem czarnym charakterem! (…)
-To nie jest kwestia tego, czym jesteśmy. (…) Liczy się to, co robimy.”
Historię Agaty i Sofii poznajemy równolegle. Dziewczynki trafiają do dwóch różnych Akademii i poznają je stopniowo, jako nowe uczennice. Powtarzanie może być dość irytujące, ponieważ mamy na początku książki dosłownie te same sytuacje, tylko z w innej części Akademii. Sofia dostaje swój paskudny mundurek, panikuje i ucieka. Agata dostaje różową sukienkę, zdecydowanie się denerwuje i daję nogę. Potem za to akcja zaczyna się uzupełniać, tworząc płynną, niesamowicie wciągającą i złożoną historię. Bardzo mi się podoba jej przesłanie, to o co walczą obie przyjaciółki, które według odwiecznych zasad Dobra i Zła nie powinny mieć ze sobą nic wspólnego. Uwielbiam tak wiele elementów tej historia i mogłabym bez końca opisywać szczegóły, które mnie zainteresowały, zastanowiły, strapiły i rozpaliły wyobraźnię. "Akademia Dobra i Zła" bywa zupełnie nieprzewidywalna, a niektóre zwroty w fabule zwalają z nóg.
"Akademia Dobra i Zła" to niezwykła opowieść, której nie da się jednoznacznie określić, ponieważ jest to naprawdę złożona historia o odkrywaniu siebie i pragnień swojego serca. Sofia i Agata nie mają kryształowych charakterów, a jednak nie da się ich nie polubić, każdej na swój sposób. Postacie w tej książce są trochę przerysowane, zwłaszcza te drugoplanowe, na swój baśniowy sposób, jednak to w ogóle nie przeszkadza w lekturze. Uwielbiam taki klimat, nawet lekko przekoloryzowany, gdzie podkreśla się fizyczne piękno Dobra i okrutną brzydotę Zła i dostrzega się również, jak bardzo jest to krzywdzące.
“-Nie jestem czarnym charakterem! (…)
-To nie jest kwestia tego, czym jesteśmy. (…) Liczy się to, co robimy.”
Historię Agaty i Sofii poznajemy równolegle. Dziewczynki trafiają do dwóch różnych Akademii i poznają je stopniowo, jako nowe uczennice. Powtarzanie może być dość irytujące, ponieważ mamy na początku książki dosłownie te same sytuacje, tylko z w innej części Akademii. Sofia dostaje swój paskudny mundurek, panikuje i ucieka. Agata dostaje różową sukienkę, zdecydowanie się denerwuje i daję nogę. Potem za to akcja zaczyna się uzupełniać, tworząc płynną, niesamowicie wciągającą i złożoną historię. Bardzo mi się podoba jej przesłanie, to o co walczą obie przyjaciółki, które według odwiecznych zasad Dobra i Zła nie powinny mieć ze sobą nic wspólnego. Uwielbiam tak wiele elementów tej historia i mogłabym bez końca opisywać szczegóły, które mnie zainteresowały, zastanowiły, strapiły i rozpaliły wyobraźnię. "Akademia Dobra i Zła" bywa zupełnie nieprzewidywalna, a niektóre zwroty w fabule zwalają z nóg.
1. Akademia Dobra i Zła 2. A World Without Princes 3. The Last Ever After |
"Na scenie dwanaście sióstr wrzeszczało na siebie i popychało się jak goryle.
-Jak one mogą być księżniczkami? - jęknęła Beatrycze.
-Tak właśnie się dzieje, jak wychodzisz za mąż - powiedziała Gizela. - Moja mama przestała golić nogi.
-Moja nie mieści się w żadną z dawnych sukni - dodała Milicenta.
-Moja przestała się malować - oznajmiła Awa.
-Moja je ser - westchnęła Rena."
"Akademia Dobra i Zła" to książka, która nieźle miesza w głowie. Gdy ją skończyłam głowę miałam pewną równie chaotycznych myśli, jak zakończenie tej opowieści. Kto jest dobry, a kto zły? A może nikt naprawdę nie jest ani dobry ani zły, ponieważ życie składa się z różnych odcieni szarości? „Co to takiego: Zło nigdy tego nie będzie miało... A Dobro nie może bez tego żyć?”. Z tego powodu tę książkę trzeba naprawdę gruntownie przemyśleć, dać sobie czas, aby to wszystko ułożyło się nam na spokojnie w głowie. Dopiero wtedy można mieć pełen obraz tej opowieści, która skrywa o wiele więcej, niż by się mogło wydawać na pierwszy rzut oka. Naprawdę mam ochotę zasiąść do niej raz jeszcze, tym razem z notatnikiem i dogłębnie przyjrzeć się wszystkim interesującym mnie zagadnieniom. Nie tak łatwo napisać taką historię.
Chciałabym mieć teraz pod ręką kolejne dwa tomy "Akademii Dobra i Zła", oj jak mocno ja bym tego chciała, gdy w głowie kłębi się tyle myśli. Dawno żadna książka tak mocno mnie nie zaadsorbowała. Według mnie będzie to jedna z tych historii, w której każdy odnajdzie dla siebie coś interesującego, jeżeli tylko da szansę tej opowieści, a ja uważam, że jak najbardziej warto to zrobić.
Chciałabym mieć teraz pod ręką kolejne dwa tomy "Akademii Dobra i Zła", oj jak mocno ja bym tego chciała, gdy w głowie kłębi się tyle myśli. Dawno żadna książka tak mocno mnie nie zaadsorbowała. Według mnie będzie to jedna z tych historii, w której każdy odnajdzie dla siebie coś interesującego, jeżeli tylko da szansę tej opowieści, a ja uważam, że jak najbardziej warto to zrobić.
Nareszcie recenzja tej książki! Widzę, że zdecydowanie muszę ją zdobyć :)
OdpowiedzUsuńBardzo mi się podoba, jednak racja - okładka jest dość... prosta i w sumie gdyby nie opis książki i Twoja recenzja zapewne nie spojrzałabym na "Akademię dobra i zła". Teraz muszę tylko zaopatrzyć się w tę książkę i sama się przekonać :)
OdpowiedzUsuńZ chęcią przeczytam tę książkę :) Muszę ją zdobyć!
OdpowiedzUsuńJa też z chęcią przeczytam ;)
OdpowiedzUsuńNie mogę się doczekać, aż książka w końcu do mnie dotrze. Jestem ogromnie jej ciekawa :)
OdpowiedzUsuńWidziałam tę książkę w księgarni dwa dni temu, ale nie zwróciłam większej uwagi, po tym jak zobaczyłam okładkę i zakwalifikowałam "typowo dla dzieci. dziewczynek". Widać trochę się pomyliłam :)
OdpowiedzUsuńTo jest mój 'must have' i liczę na to, że w końcu trafi na moją półkę. :D
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńWidziałam recenzje tej książki na yt i bardzo mnie zainteresowała ta historia :) I okładka śliczna!
OdpowiedzUsuńKiedyś w koncu dostanę ją w swoje łapki.
somethingforread.blogspot.com
Bardzo zachęcająca recenzja! Z pewnością niedługo sięgnę po tę pozycje.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
W.
[przeklete-dusze]
[w-papierowym-swiecie]
Bardzo lubię takie książki, które dają do myślenia i jednocześnie składają się z tak wielu drobnych elementów stanowiących harmonijną całość, że na koniec nie potrafię wyjść z podziwu. Tę pozycję na pewno przeczytam!
OdpowiedzUsuńWidzę, że ocena 7/10 jest bardzo popularna dla tej książki :) Mnie się podobała, ale nie zachwyciła :)
OdpowiedzUsuńCiekawa recenzja. :) Zgadzam się z Tobą, że nie jest to książka dla dzieci, raczej dla młodzieży i starszych, którzy mają ochotę poprzebywać trochę w baśni. :) Natomiast okładka mi się baardzo spodobała. Książka też była całkiem przyjemną odmianą dla literatury, którą zwykle czytam i chętnie sięgnę po kolejne tomy.
OdpowiedzUsuńPatrząc na okładkę myślałam "ha! geeeey"
OdpowiedzUsuńNie zawiodłam się.
Oby w następnych częściach ten wątek miłosny był bardziej rozwinięty <3