Sophie & Bucherwelt

Piątek 13-ego 2012 roku - to właśnie wtedy w Internecie pojawił się blog bucherwelt.blogspot.com. Dzisiaj siedem lat (i tydzień) później nie mogę uwierzyć, ile czasu minęło i ile mogło się zdarzyć (i zdarzyło!) przez te wszystkie lata!

Mogłabym napisać o zeszłym roku; mogłabym wspominać początki; mogłabym coś (się) tłumaczyć... Jednak prawda jest taka, że w opowieściach o przeszłości - zwłaszcza o zeszłym roku - najmniej byłoby o samym blogu. Ostatnio piszę rzadko. Tak to już bywa w życiu - człowiek ma inne priorytety, sprawy, którymi trzeba się zająć. Przykładowo teraz sesja zbliża się wielkimi krokami, więc zamiast pisać ten post tydzień temu, mogę to zrobić dopiero dzisiaj. Pewnie sami wiecie, jak to jest lub było. W każdym razie...

Wszystkiego najlepszego Bucherwelt! Mam nadzieję, że czeka nas jeszcze siedem lat razem. A nawet więcej!

Pewnego dnia opowiem Wam, gdzie byłam i co robiłam przez te siedem lat, przez ostatnie miesiące, jednak dzisiaj powróciłabym do korzeni. Do książek! Chcę Wam pokazać jak wygląda obecnie moja biblioteczka, a muszę powiedzieć, że tutaj również sporo się zmieniło!

Moja biblioteczka w 2014 - świeżo postawiony regał.

Moja biblioteczka w 2016 r.

Moja biblioteczka w 2018 r. tuż przed wielkimi porządkami.

We wrześniu 2018 roku wróciłam do domu na dłużej. Do moich książek. Po jedenastu miesiącach. Oczywiście rzut okiem na regał i półki i mogłam powiedzieć, że coś mnie trapiło. Nie mogłam po prostu kolejny raz przetrzeć kurzów! Choć oczywiście od tego właśnie zaczęłam. I nagle pomiędzy przecieraniem zaczęłam odkładać na bok książki, do których - jakkolwiek by to nie brzmiało - nic już nie czuję.

Na pewno wiecie, jak to jest! Znacie swoje ukochane książki, tytuły, które zabralibyście do grobu, gdybyście mogli. Bierzecie taką książkę do rąk i od razu pamiętacie za co ją kochacie! Albo czujecie nostalgię, pewną więź, którą jeszcze nie chcecie zrywać...

Kiedy zaczęłam blogować kupowałam wszystkie książki, które mnie zainteresowały and booooy, mój gust zmienił się DRASTYCZNIE przez siedem lat. Nie wiem skąd miałam wtedy na to wszystko pieniądze, ale nagle zostałam z książkami, które nazywałam wyrzuty sumienia. Moje wyrzuty sumienia trafiały na półkę książek "mniej lubianych". Ukrywały się gdzieś w drugim rzędzie, z tyłu lub wysoko i starałam się za bardzo o nich nie myśleć - w końcu "kiedyś je przeczytam"! Trzymałam się myśli "a co jeżeli tam jest jakaś perełka, która czeka na odkrycie? Nie mogę pozbyć się książek, których nie czytałam!". Cóż... dokładnie to zrobiłam.

Pozbyłam się we wrześniu ponad stu pięćdziesięciu książek. Oczywiście większość z nich czytałam! Jednak znalazła się nie jedna i nie dwie książki, przy których musiałam się przyznać sama przed sobą, że ich już nie przeczytam. Nie trawię obecnie książek new adult, czy obyczajówek YA. W ogóle jakichkolwiek obyczajówek nigdy nie lubiłam. Jestem dość otwarta na książki dla młodzieży czy dzieci, ale przejadłam się np. Eoin Colferem. I tak urosła mi sterta!

Książki, które posłałam w świat!

Pewnie zastanawiacie się, co zrobiłam z tymi książkami? Na samą myśl, że miałabym się bawić w sprzedaż na allegro, grupach fejsbookowych czy w innych podobnych miejscach, miałam ochotę odłożyć je na półkę i zapomnieć. Znalazłam jednak skupszop, gdzie powędrowało kilkadziesiąt książek. Książek, z którymi bujałabym się przez wiele miesięcy i/lub bujałam się już od lat. Napiszę o moim doświadczeniu niedługo więcej. Resztę książek zawiozłam do najbliżej biblioteki.

Tak oto wygląda teraz moja biblioteczka!

I oczywiście moje półki Ricka Riordana!

Zdjęłam figurki, aby było widać książki, które stoją na półkach, ale wkrótce pokażę Wam moją obecną kolekcję Funko popów. Szykuję coś specjalnego na przełom lutego/marca!

Dziękuję za te siedem lat kochani! Do napisania!

Bardzo się ucieszyłam na wieść o nowym dodatku do „Kronik rodu Kane”, tym bardziej że dzięki komiksom, które pomogły mi ostatnio elegancko odświeżyć sobie treść książek, zdałam sobie sprawę, że jest to moja ulubiona seria od Ricka Riordana. Wydawnictwo Galeria Książki nie zawiodło polskich czytelników i oficjalny dodatek do trylogii o rodzeństwo Kane pojawi się w Polsce już w tę środę. Co znajdziemy w środku?

OPIS: Witaj, nowicjuszu! Mówi Carter Kane. Gratuluję, że dotarłeś do Domu Brooklyńskiego w jednym kawałku. To osiągnięcie oznacza, że pochodzisz z rodu egipskich faraonów i posiadasz magiczne moce. Ale czymże jest moc bez wiedzy, jak się nią posługiwać? Po to właśnie jest ten przewodnik. Znajdziesz w nim quizy, opowieści i informacje o egipskich bóstwach, potworach (tych przyjaznych i tych śmiertelnie groźnych), o tajemniczym Duat i mnóstwie innych spraw. Ten niezbędnik jest niezbędny dla tych z rodu faraonów, którzy stawiają pierwsze kroki na ścieżce bogów. Opowiadam w nim ja, inni magowie (w tym moja siostra Sadie), a nawet kilkoro bogów we własnej osobie. Ale uważaj na sztuczki i niespodzianki – w świecie egipskiej magii wszystko jest możliwe.

PS. Jeśli natkniecie się na komentarze mojej siostry, Sadie, postarajcie się je zignorować.

PPS. Czy ktoś widział mój amulet dżed? Byłoby bardzo niedobrze, gdyby wpadł w niepożądane ręce...

Okładka sugeruje podobieństwo do dodatku z zeszłego roku, czyli „Tajnych akt Obozu Herosów” i w sumie tego się spodziewałam sięgając po „Niezbędnik”, jednak okazało się, że książki mimo podobnego zewnetrznego wyglądu, różnią się - zwłaszcza pod względem budowy. W końcu mamy tu do czynienia z barwną mitologią egipską!

„Niezbędnik maga” z jednej strony był bardzo interesujący oraz zabawny, a z drugiej było wiele miejsc, które szybko przelatywałam wzrokiem. Dodatek do Percy’ego (a właściwie do „Apollina i boskich prób”) składał się przede wszystkich z tekstów, opisów, ciekawostek. Był inny i ciekawszy od poprzednich - jakby nie było - czasami skierowanych głównie do dzieci dodatków. Nie wiem czemu Rick postawił w przypadku dodatku do „Kronik rodu Kane” na quizy oraz pytania, które pojawiały się pomiędzy tekstami i miały za zadanie przedstawienie czytelnikowi bogów egipskich. Wiem, że napisał teksty do książki, ba! bywało, że i odpowiedzi były zabawnie komentowane. Jednak nie czułam tych quizów, tekstów abcd czy pytań otwartych. Książkę czytałam w maju, tuż po premierze, więc po prostu odczytywałam pytania i sprawdzałam stronę dalej odpowiedź i w pewnym momencie zaczęło mnie irytować to udziecinnianie książki. Wiem, że mitologia egipska jest mniej znana, jednak wiem również, że Rick potrafi opisać i przedstawić bogów w o wiele ciekawszych i nie mniej angażujący sposób.

Jednak poza tym nie mam zastrzeżeń. Książka zawiera ciekawe historie od różnych mieszkańców domu brooklyńskiego, a jeżeli ktoś miałby problem z kojarzeniem co, kto i jak, to na końcu jest ściąga między innymi z osób, które pojawią się w książce. Mamy też parę fajnych ilustracji!

Rick znalazł również sposób na to, aby przemycić formę znaną nam z oryginalnej trylogii (gdzie przygody rodzeństwa Kane były „nagrywane” na kasetach, więc pomiędzy opowiadaniem o nich, dogryzali sobie, co było dodawane tak jakby na marginesie). Jak Rick to rozwiązał w „Niezbędniku”? Mogłabym to opisać, ale nie chcę Wam odbierać przyjemności odkrycia tego, co zrobiła Sadie...i ktoś jeszcze.

Skoro już jesteśmy przy Sadie, to oczywiście książka jest bardzo zabawna, ale powinna zadowolić (zachwycić?) wielu fanów trylogii również w ten sposób, że to tu to tam, Rick przemycał informację na temat tego, jak się potoczyło życie bohaterów (tak, również to uczuciowe) po zakończeniu trylogii. I to nie tylko tych głównych! Na przykład informacje o pracy Cartera i jak ją zdobył... Musicie to przeczytać! A potem wrócić tu i się ze mną pośmiać. I aby było to napisane jasno, wprost i wyraźnie, to tak, ten dodatek powinno przeczytać się po „Kronikach rodu Kane” oraz dodatku w postaci trzech opowiadań (Syn Sobka, Berło Serapisa i Korona Ptolemeusza dokładnie w tej kolejności).

Przeczytaj również: W jakiej kolejności czytać książki Ricka Riordana?

„Niezbędnik” nie jest książką szczególnie długą, ponieważ nie miał to być zbiór opowiadań (choć naprawdę nie miałabym nic przeciwko, skoro Magnus doczeka się swoich opowiadań tak szybko) i jej zadaniem jest przede wszystkim zostać nowym lepszym, przewodnikiem po świecie Kronik rodu Kane, miał odpowiedzieć na pytania, które pojawiły się w trakcie czytania trylogii. I spełnił swoje zadanie, ale przemycił tam również małą wewnętrzną fabułę, łączącą wszystkie teksty w niespodziewany sposób, więc w trakcie czytania już widziałam oczami wyobrazi nową książkę (ekhm trylogię) o przygodach Sadie i Cartera. Warto sprawdzić, jak potoczyła się ta historia!

„Niezbędnik” pojawi się w księgarniach już 18-ego lipca, a więc nie pozostaje nic innego fanom książek Ricka Riordana (a szczególnie Kronik rodu Kane) jak dać się znowu porwać fascynującemu światu bogów egipskich!

Do premiery możecie książkę kupić o połowę taniej na stronie wydawnictwa: klik!

Witajcie! Paczkę od Geek Gear dostaję zwykle na początku kolejnego miesiąca (oczywiście listonosz nigdy nie puka i muszę odbierać paczkę z poczty...), czyli w tym przypadku był to pierwszy tydzień maja, jednak zazwyczaj lubię najpierw zobaczyć, czy uda mi się wypróbować czy znaleźć użytek dla rzeczy, które znajdę w pudelku zanim o tym napiszę... Z tego powodu post pojawia się już po odebraniu majowego pudełka, które pojawi się na blogu wkrótce.

Sprawdźmy więc, co znalazło się w kwietniowym pudełku!

Na samym wierzchu, tuż pod zieloną folią znalazła się koszulka z maskami Śmierciożerców. Wygląda ona naprawdę fajne, mnóstwo detali w nadruku i do tego czarne tło. Poznajecie maskę Lucjusza i Bellatrix? Jednak jak już nie raz mówiłam, wolę jeżeli kobiece koszulki mają jakiś porządny kształt, a nie taki nijaki z zaciskiem na gardle. Poprzednie koszulki szybko znalazły dom, z tą będzie podobnie!

Jednak nie na koszulce się kończy, jeżeli chodzi o części garderoby... W tym boxie znajdziemy również krawat! Opakowany w naprawdę przepiękne pudełko, które imituje (jeżeli oryginał w ogóle był pokazany w filmach) logo sklepu z Szatami na każdą okazję. Sam krawat myślę, że jest ciekawy, z daleka nie widać jakim nerdem jest noszący go... ;) Czasami noszę krawaty jako dodatek, więc taki neutralny kolor będzie w sam raz!

Widzieliście krawat, jest i spinka... Choć nie znam się za bardzo na krawatach, to mam wrażenie, że spinka powinna się z krawatem zlewać, a nie rzucać w oczy, a ta na pewno nie pasuje do wzoru jaki wybrano na krawat. Na szczęście pasuje do mojego krawatu ze Slytherinu, więc przyda się do przyszłego cosplayowania! Plus to pudełeczko jest po prostu cudowne!

Kolejne cudowne pudełko, jak i ciekawa zawartość! Ten brelok może wyglądać niewinnie na zdjęciu, ale to prawdziwa bestia! Ma z dobre 11 centymetrów i jest naprawdę ciężki. W tym momencie powędrował już w świat, ponieważ mam już i tak mnóstwo breloków przy kluczach oraz osobiście bałabym się zahaczeń od tych końcówek przy miotle.

W duży rulon były zawinięte podkładki w kolorach oraz ze zwierzętami z emblematów domu Hogwartu. Każdy subskrybent dostał zestaw czterech podkładek i uważam, że są one naprawdę świetnej jakości - podkładkę ze Slytherinu na pewno sobie zatrzymam, a pozostałe będą świetne na prezent!

W kwietniowym boxie znalazłam kolejną różdżkę - z domu Blacków... Oczywiście jest to różdżka Syriusza Blacka! Osobiście nie jest to jeden z moich ulubionych bohaterów, ale uwielbiam pudełko, kocham papier w jaki zawinięte są niektóre przedmioty, a sama różdżka jest wykonana po prostu wspaniale! I tutaj moja pragmatyczna strona jest w konflikcie ze stroną Golluma, ponieważ mam już swoją różdżkę, złamaną różdżkę Rona i zupełnie nie są mi potrzebne kolejne, bo nie jestem aż takim kolekcjonerem gadżetów z Harry'ego Pottera, a równocześnie smukłość tej różdżki (i problematyczna wysyłka przy próbie sprzedaży) sprawiają, że jakość wyjątkowo trudno wystawić mi ją na Ebayu, jak rozsądek podpowiada (jeżeli się zastanawiacie, to tam znajdują właścicieli gadżety, które mi się nie podobały/bądź nie będę ich używać).

W tym boxie nie zabrało i dwóch przepisów. Nie będę ukrywać, że nie lubię gotować, ale te przepisy sprawiają, że mam ochotę chwycić za kamerę, wparować do kuchni i zrobić wideo DIY na kanał, co może w przyszłości zrobię... Na pewno bardzo zabawna byłaby próba zrobienia tego potwornego ciasta... przez osobę, która nigdy ciast nie robiła!

Ostatnie dwa znaleziska to plakaty - trafiłam i zdobyłam plakat Hagrida z autografem twórcy, a w przypadku drugiego trafiłam na zwykłą wersję wzoru listu gończego z Macusy. Oba plakaty wyglądają naprawdę ładnie, ale w moim przypadku ponownie nie mam z nich zbytniego pożytku, ponieważ mało co wieszam obecnie na ścianach. A wygląda na to, że plakat jak koszulka ląduje w każdym boxie.

***

Nie jestem zawiedziona, ale też nie rozpływam się w zachwytach. Z prawdziwą niecierpliwością czekam na box, a otwieranie go jest niesamowitą przyjemnością, ale ze wszystkich boxów coś trafiało na ebay, więc to mówi samo za siebie. Coś zatrzymuję, coś prezentuję, coś sprzedaje. W każdym razie, zwracają mi się jakieś części zakupu boxa (a czasami całość), więc nie będę narzekać. Ale naprawdę tęsknię bardzo za przypinkami! I wolałabym więcej przedmiotów codziennego użytku.

***

Zwykle tego samego dnia otwieram pudełko na żywo bądź w InstaStories, więc zawsze możecie zaobserwować mojego Instagrama, aby sprawdzić, co znajdzie się w kolejnym pudełku, zanim post wyląduje na blogu!

***

Jaka rzecz z boxa spodobała Wam się najbardziej?

O mnie

“Reading is one of the joys of life, and once you begin, you can't stop, and you've got so many stories to look forward to.”

Znajdź mnie

Kontakt

Niedługo na blogu

Polecane

Archiwum

Ulubione

Deviantart